Foto: gazetapowiatowa.pl

Sensacja zawsze sprzedaje się lepiej niż fakty, ignorancja jest bardziej popularna niż wiedza. Obie reguły mają pełne zastosowanie w odniesieniu do internetowych publikacji, które straszą „stalinizmem”, „reżimem”, „zamordyzmem” i „końcem wolności”. A wszystko za sprawą nowego projektu ustawy o ochronie ludności oraz o stanie klęski żywiołowej. Już sam tytuł sugeruje, że przepisy dotyczą szczególnych sytuacji, natomiast w tym samym Internecie bez trudu znajdziemy uzasadnienie dla nowego projektu, który z jednej strony wypełnia lukę w istniejących przepisach z zakresu obrony cywilnej, z drugiej zastępuje wiele innych ustaw,  w tym ciągle obowiązującą ustawę o stanie klęski żywiołowej.

Kluczowe dla rozprowadzania sensacji wspartej ignorancją albo celową dezinformacją, jest odniesienie do obowiązującej ustawy i za chwilę redakcja PatrzyMY.pl rozwiąże banalną zagadkę, ale wcześniej źródło sensacji, czyli przykładowy wpis na portalu Twitter:

Obiektywnie trzeba przyznać, że jest się czego bać, ale pod dwoma warunkami, po pierwsze, gdy nie wiemy co czytamy, po drugie, gdy nie wiemy, że te przepisy obowiązują od 20 lat!

Zdjęcie przedstawiające fragment nowego projektu ustawy, to nic innego jak kopia zapisów z ustawy o stanie klęski żywiołowej z 18 kwietnia 2002 roku. Różnica pomiędzy cytowanym w Internecie projektem ustawy, a ustawą obowiązującą polega na zamianie numerów artykułów z 20 i 21, na 42 i 43, zniknęło też rozbicie punktu 4 na podpunkty i stąd zamiast 19 punktów mamy w projekcie 21. Jeśli ktoś ma wątpliwości, że tak jest i jednocześnie nie ma ochoty na poszukiwanie faktów, poniżej cytujemy „stalinowskie”, „peerelowskie” i „zamordystyczne” przepisy, które dotyczą wyłącznie klęski żywiołowej i w większości nigdy w Polsce nie zostały zastosowane, chociaż minęły dwie dekady. W obowiązującej ustawie pokreśliliśmy te same artykuły, jakie krążą po Internecie w formie sensacji i grozy:

Rozdział 3

Zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela

Art. 20. Ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej stosuje się do osób fizycznych zamieszkałych lub czasowo przebywających na obszarze, na którym został wprowadzony stan klęski żywiołowej, oraz odpowiednio do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, mających siedzibę lub

prowadzących działalność na obszarze, na którym został wprowadzony stan klęski żywiołowej, z zastrzeżeniem art. 24 i art.

Art. 21. 1. Ograniczenia, o których mowa w art. 20, mogą polegać na:

1) zawieszeniu działalności określonych przedsiębiorców;

2) nakazie lub zakazie prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju;

3) nakazaniu pracodawcy oddelegowania pracowników do dyspozycji organu kierującego działaniami prowadzonymi

w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia;

4) całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły;

4a)1) zakazie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju;

4b)1) nakazie stosowania cen ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów;

5) obowiązku poddania się badaniom lekarskim, leczeniu, szczepieniom ochronnym oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów, niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych oraz skutków skażeń chemicznych i promieniotwórczych;

6) obowiązku poddania się kwarantannie;

7) obowiązku stosowania środków ochrony roślin lub innych środków zapobiegawczych niezbędnych do zwalczania organizmów szkodliwych dla ludzi, zwierząt lub roślin;

8) obowiązku stosowania określonych środków zapewniających ochronę środowiska;

9) obowiązku stosowania środków lub zabiegów niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt;

10) obowiązku opróżnienia lub zabezpieczenia lokali mieszkalnych bądź innych pomieszczeń;

11) dokonaniu przymusowych rozbiórek i wyburzeń budynków lub innych obiektów budowlanych albo ich części;

12) nakazie ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, obszarów i obiektów;

13) nakazie lub zakazie przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach;

14) zakazie organizowania lub przeprowadzania imprez masowych;

15) nakazie lub zakazie określonego sposobu przemieszczania się;

16) wykorzystaniu, bez zgody właściciela lub innej osoby uprawnionej, nieruchomości i rzeczy ruchomych;

17) zakazie prowadzenia strajku w odniesieniu do określonych kategorii pracowników lub w określonych dziedzinach;

18) ograniczeniu lub odstąpieniu od określonych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jednakże niepowodującym bezpośredniego narażenia życia lub zdrowia pracownika;

19) wykonywaniu świadczeń osobistych i rzeczowych określonych w art. 22.

  1. Ograniczenia, o których mowa w art. 20, w stosunku do osób zatrudnionych u pracodawcy, wobec którego został wydany nakaz prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju, mogą polegać na:

1) zmianie systemu, wymiaru i rozkładu czasu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy,

na zasadach określonych w Kodeksie pracy;

2) obowiązku pracy w niedziele, święta i dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy, na zasadach określonych w Kodeksie pracy;

3) powierzeniu pracownikowi wykonywania pracy innego rodzaju niż wynikający z nawiązanego stosunku pracy;

w takim przypadku pracownik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.

  1. Ograniczenia, o których mowa w ust. 2, nie mogą być stosowane wobec pracowników młodocianych, osób niepełnosprawnych oraz kobiet w ciąży i karmiących.

Pełen tekst ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej można pobrać  tutaj

Nie wierzymy nikomu, nie wierzymy w nic! Patrzymy na fakty i wyciągamy wnioski!