Foto: Youtube

Ukraińscy czołgiści pobili rekord w zniszczeniu wrogiego czołgu na odległość! Przed nieprawdopodobnym wyczynem Ukraińców rekord należał do Armii Brytyjskiej i został odnotowany w 1991 roku, w czasie misji pokojowej „Pustynna Burza”. Brytyjscy czołgiści z z około 5 kilometrów mieli trawić i zniszczyć, nomen omen, radziecki czołg T-72. Podkreślić należy, że czołg Challenger unicestwił T-72 w ramach typowego dla czołgów pojedynku, czyli strzałów w prostej linii, po wcześniejszym namierzeniu celu. Jak donosi profil UA Weapons Tracker, obecny na portalu Twitter, w przypadku ukraińskiego rekordu zastosowano zupełnie inną technikę „ognia pośredniego”.

Ukraińscy czołgiści posługujący się radzieckim czołgiem T-64BV z ponad 10 kilometrów ustrzelili inny radziecki czołg, który należał do Rosjan. Dokonali tej niezwykłej sztuki specjalnie opracowaną taktyką bojową, jaką stosowano w Armii Radzieckiej, a potem w armiach byłych republik radzieckich. Do uzyskania tak dużego zaciągu pocisku konieczne jest jego odpowiednie wystrzelenie i paraboliczny tor lotu. Dodatkowo celowniki i dalmierze czołgu nie dają możliwości namierzenia wrogiego celu z tak dużej odległości. Dlatego też ukraińscy czołgiści strzelali w ciemno, jednak dzięki asyście drona, który informował ich jak daleko są od strzału w dziesiątkę, po oddaniu 20 strzałów w końcu radziecki czołg należący do rosyjskiej armii miał zostać trafiony, po czym spłonął.

Wyczyn ten da się porównać jedynie do trafienia niemieckiego “Tygrysa” prosto w lufę z odległości 7 km, czego mogłaby dokonać wyłącznie załoga “Rudego 102”, ewentualnie do strącenia drona, czego z kolei miała dokonać ukraińska babcia przy pomocy słoika ogórków. Istnieje jednak pewna przeszkoda na drodze uznania rekordu za oficjalny, otóż ani UA Weapons Tracker, ani nikt inny nie potrafi wskazać, kto konkretnie, gdzie i kiedy miał się popisać takim kunsztem wojennym? Prace w tym zakresie trwają i chociaż redakcja PatrzyMY.pl, co do zasady nie zajmuje się domniemaniami, to ostrożnie sugeruje, że być może właściwym kierunkiem poszukiwawczym jest „Wyspa węży”, gdzie nie takie cuda widziano.

Nie wierzymy nikomu, nie wierzymy w nic! Patrzymy na fakty i wyciągamy wnioski!

 

1 KOMENTARZ